Αραβαντινός, Παναγιώτης

(Πάργα 1811 – Ιωάννινα 1870).Λόγιος. Σπούδασε στην Ακαδημία Γκίλφορντ στην Κέρκυρα, χρημάτισε δάσκαλος στα Ιωάννινα, ασχολήθηκε με το εμπόριο και επιδόθηκε στη μελέτη της ιστορίας, του λαϊκού πολιτισμού και των γλωσσικών ιδιωμάτων της Ηπείρου. Συνέταξε, αφού βασίστηκε και σε ανέκδοτεςπηγές, τη δίτομη Χρονογραφία της Ηπείρου (Αθήνα 1856-57), συγκέντρωσε πλουσιότατο ιστορικό, λαογραφικό και γλωσσικό υλικό της πατρίδας του και εξέδωσε συλλογή ηπειρωτικών παροιμιών (Παροιμιαστήριον, Ιωάννινα 1863). Από τα κατάλοιπά του εκδόθηκαν η Συλλογή δημωδών ασμάτων της Ηπείρου (Αθήνα 1880), μία από τις πλουσιότερες συλλογές δημοτικών τραγουδιών, η Ιστορία του Αλή Πασά Τεπελενλή (Αθήνα 1895, συμπληρωμένη από τον γιο του Σπυρίδωνα Αραβαντινό), το Hπειρωτικόν Γλωσσάριον (Αθήνα 1909) και η Βιογραφική συλλογή λογίων της Τουρκοκρατίας (Ιωάννινα 1960). Παραμένει ανέκδοτη μια τρίτομη Περιγραφή της Ηπείρου, όπου έχει αποθησαυρίσει άφθονο ιστορικό, αρχαιολογικό, λαογραφικό και άλλο υλικό. Ο λόγιος Παναγιώτης Αραβαντινός.